Samen werken aan de polder, dat is dé uitdaging van 2019!

Samen werken aan de polder, dat is dé uitdaging van 2019! Toen ik rond de jaarwisseling door de polder wandelde, voelde het anders dan anders. Dit was niet meer zomaar het gebied waar ik heel graag kom, het was meer. Ik voelde de waardevolle verbinding die we met de oprichting van de BuytenHoutTafel in 2018 hebben gerealiseerd. Een bijzonder moment. Anders kijken naar wat het gebied nodig heeft. Anders kijken naar jezelf en naar de buren. En van daaruit samen werken aan klimaatadaptatie, biodiversiteit, kringlooplandbouw en governance. Het lijkt heel ingewikkeld. Maar eigenlijk zijn veel zaken die onlangs door Panorama-Nederland* werden beschreven en prachtig geïllustreerd hier al jarenlang vanzelfsprekend. Alleen wisten we het niet van elkaar. En natuurlijk kan het altijd beter. Aan die bewustwording hebben we met de BuytenHoutTafel een eerste impuls gegeven en daar mogen we trots op zijn. Terugblikkend op 2018 denk ik dat die voorzichtig groeiende verbondenheid de grootste winst van het voorbije jaar is. Nu kunnen we met volle kracht vooruit. 2019 brengt ons namelijk grote uitdagingen. In mei moet onze gebiedsvisie op tafel liggen. Het wordt een document waarmee we zowel in Delft als in Pijnacker-Nootdorp de politieke beslissers willen duidelijk maken hoe wij onze polder samen willen verrijken. En daar kunnen best harde noten bij worden gekraakt. Het omvormen van de Delftse Hout tot geïsoleerd ‘buitenzwembad’ klinkt bijvoorbeeld leuk voor de recreant, maar kan de Grote Plas niet beter worden benut om de waterhuishouding in de polder te reguleren? En wat als iemand op het idee komt om enorme windmolens te bouwen en zegt: ‘Kijk eens hoeveel groene energie dit oplevert?’ Moeten wij dan niet wijzen op de mogelijkheden van energiewinning uit water? Zodat de aanblik van het gebied onaangetast blijft? Onze gebiedsvisie moet dit soort zaken benoemen en waar mogelijk via de politiek sturen. Dat is voor de toekomst van onze polder van levensbelang. Het zijn grote voorbeelden. Maar we kunnen het ook veel dichter bij huis houden. Even met een kopje koffie op de bank gaan zitten en denken: ‘Hoe kan ik op mijn eigen kleine stukje van de polder zo verantwoord mogelijk leven of ondernemen en tegelijk bijdragen aan de belangen van mijn buurman?’ Ik denk dat we dan ‘vanzelf’ in de goede richting gaan. Want zodra we niet meer als eilandjes denken maar in het grote geheel, gaan we andere beslissingen nemen. Elkaar leren kennen is daarbij cruciaal. Dat is een belangrijke maar ook leuke uitdaging. Er wordt aan gewerkt… Mijn boodschap aan het begin van 2019 is een positieve. Laten we het gezamenlijk overleg over onze polder verder uitbouwen alsof we haar helemaal opnieuw zouden mogen inrichten. Hoe zouden we dat aanpakken zodat ook onze achterkleinkinderen er nog volop van kunnen genieten? Daar gaan we de komende maanden en jaren vol overgave samen mee aan de slag. Ik wens u alle goeds voor 2019! Gé Kleijweg Voorzitter Vrienden van Biesland *https://www.collegevanrijksadviseurs.nl/adviezen-publicaties/publicatie/2018/12/06/panorama-nl